PARZĘCZEW – Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Anny​

W czasach króla Władysława Jagiełły Parzęczew miał prawa miejskie. Odebrał mu je car Aleksander II w 1867 r., w ramach represji po powstaniu styczniowym. Dziś Parzęczew jest osadą, ale w przeszłości miał aż trzy kościoły.

Pierwszy, drewniany, pw. Wniebowzięcia NMP i św. Anny, został wystawiony w rynku około 1420 r. przez rodzinę `Parzęczewskich herbu Pomian.

Drugi, także drewniany, pw. św. Wojciecha, zbudowano na początku XVI wieku za miastem. Przetrwał aż do początków XIX wieku, ale dziś nie ma po nim śladów.
Trzeci, pw. św. Rocha, wzniesiony został pod koniec XVI wieku we wsi Ignacew, a w XVII wieku przeniesiony na cmentarz grzebalny do Parzęczewa, gdzie stoi do dziś.

Obecna świątynia to cenny zabytek drewnianego budownictwa sakralnego, bogato wyposażony w trzy ołtarze barokowo-rokokowe, obrazy malowane na płótnie i liczne figurki świętych.¹

W tym kościele przez 36 lat do 1931 r. pracował ks. prał. Wincenty Harasymowicz.

Proboszczem parafii w Parzęczewie liczącej 2800 wiernych od 1998 roku jest ks. kanonik Jerzy Serwik, wikariuszem ks. mgr teologii Maciej Gortyński.